Dagboek van Brooklyn - 7 juni 2020

De komende 3 weken probeer ik zoveel mogelijk dagboekfragmenten van Boden en Brooklyn te schrijven om je een idee te geven wat het is voor een hond om in een nieuw gezin te worden opgenomen en wat het is voor de hond van het gezin om er plots een soortgenoot bij te hebben. In beide gevallen zijn er angsten en onzekerheden, maar zeker ook positieve dingen. Hoewel we natuurlijk nooit zeker weten wat een hond voelt of denkt, probeer ik uit de taal van de hond zoveel mogelijk te halen om een realistisch beeld te schetsen. Ik hoop dat je hier wat aan hebt en wens je heel veel leesplezier. 







DAGBOEK VAN BROOKLYN

7 juni 2020

Deze morgen heb ik een klein beetje uitgeslapen, tot groot jolijt van de baasjes.
We gaan plassen en dan vertrekken we ineens op wandeling. Ik ben nog steeds erg onzeker, maar met Boden erbij lukt het wel.
Er komt een jogger en dan nog één. De eerste daar blaft Boden naar, naar de tweede niet. Dan komt er nog een mountainbiker ook. En een meneer met een hond! Wow, het is al druk in het bos. Ik doe m’n best om goed te wandelen aan de riem, maar het lukt niet altijd goed. Zeker als we teruggaan, wil ik niet mooi naast lopen, maar wil ik snel naar huis! Nuuuuu!
Ik trek aan de leiband, maar moet oefeningen doen om het wel juist te doen. Soms lukt het, soms niet.
Terug thuis krijgen we allebei een Kong en gaan we in onze bench.
De katten hebben zo eens even vrij spel over de benedenverdieping. Ik jammer en piep eerst in de bench, maar daarna word ik het wel gewoon.

Opeens hoor ik een luid gegrom uit de keuken! Het is Lola! Wat gebeurt er? Iedereen is paraat. Lola geeft over en nog en nog en nog. Wat een berg! Ze voelt zich duidelijk niet goed...

We gaan buiten spelen. Ik moet heel dringend een grote boodschap doen. Dan wil ik natuurlijk met Boden spelen. Ze laten me van de riem. Game on! Ik speel en ik loop en ik ren. Tot ik er weer over ben... Ik piep. Ik loop de grote ren in en zet eigenlijk mezef ‘gevangen’. Xana hangt me terug aan de riem. Terug naar binnen...
Ik krijg wel een lekker kauwbot om me rustig bezig te houden.

Ik ga in de keuken en Boden in de living. Ik weet dat Shaggy al de hele morgen in de keuken ligt, maar ik trek me er niks van aan en val in slaap.
Dan ga ik toch eens bij Shaggy kijken. Ik geef hem een grote lik op z’n kop. Shaggy doet niks. Hij is heel rustig, dus ben ik dat ook. Ik mag dan even buiten gaan spelen op m’n eentje. Daarna mag Boden buiten spelen alleen. Als hij terug binnen is, ravotten we een beetje en steelt hij een kartonnetje van op mijn bedje. Ik wil het terug. Ik blaf. Geef terug! Ik krijg een ander van Xana, maar ik wil dàt!!
Ik word weer een beetje wild. Ik moet aan de lange leiband. Na 2 seconden ga ik op m’n bedje liggen en val ik als een blok in slaap...

Een anderhalf uur later word ik weer wakker en gaan we buiten wat spelen. Dan ga ik met mama in het buitenhok spelen. Xana traint met Boden.
Dan is het aan mij.
Ik doe het goed, zegt ze. Ik kan ook al een aantal voertjes vangen! Xana was zo blij toen ik dat deed!!

Binnen zitten de katten in de keuken. Iedereen is kalm. We krijgen ons avondmaal in puzzels. Da’s leuk om te doen!
’s Avonds ben ik nog een beetje ondeugend en loop ik over de zetel. Tot ik in slaap val op m’n bedje voor de tv.



Beoordelingen

Er zijn geen beoordelingen gevonden.


Blog

Webshop gemaakt met EasyWebshop