Dagboek van Brooklyn - 5 juni 2020

Vroeg uit de veren vanmorgen om pipi te doen en even met Boden te spelen. De katten waren er en ja, we hebben gebalft.

Ik ben terug binnen en wil alles vastpakken, wil met Boden spelen. Ik wil actie! De mensen eten eerst. Ik blijf Boden zo wild aanstoten om te spelen dat ik toch even aan de lange leiband moet. Oké, dan... SAAI!

Boden mag eerst naar buiten om te trainen. NIET LEUK! Ik wil mee! Ik spring zo hoog dat ze me helemaal kunnen zien aan de andere kant van de achterdeur (een deur met vanboven ramen in). Eigenlijk is dat springen niet goed voor me... Ik spring, ik zing, ik daaaaaans... Wanneer mag ik buiten????

Eindelijk! Xana komt terug binnen. Boden krijgt een Kong en dan mag ik met haar mee om te trainen. Jajaja, wat gaan we doen? Leuke dingen, he?! Ja, ja, ja, wat gaan we doen? Oooh, ik zie een bedje, daar moet ik op, niet? Ik ga op m’n mooiste positie liggen. (Xana: dat was nu nog niet de bedoeling, maar goed, ik vind het heel knap dat je dat zo goed doet) We stappen verder. Ik moet over stokjes stappen (Cavaletti). Wat gek toch, ze wil dat ik dat heel traag doe. Ik probeer op m’n traagst, maar dan begint het weer te kriebelen: vooruit!!!!! En sneeeeel!!

Dan komt ze met een kegel aanlopen. Ik weet het niet goed. Ahaaaa, ze wilt dat ik m’n snuit erin stop! Ahaaa!

Ze gooit een voertje. Hé, zeg! Nog eentje! Maar, allez, wat doe je nu? Nog eentje. Moah, zeg, vervelend dat je dat zo gooit! Nog eentje! Néh, ik vang het in de lucht! Ooooh, dat was wat je wilde?!!!! Wat ben je blij nu, zeg!!! Wow! Ik probeer het nog eens!

Ze gooit een voertje door haar benen, moet ik daaronder doorlopen? Oké, ik doe het. Ik draai me om en nog eens. Wat leuk, dit!

Ik moet ook zitten en staan en liggen. Wat een saaie boel!

Zelfbeheersing... Uh-Ow! Da’s nog niet echt mijn sterkste punt. Ik snap de oefening wel, maar ik wil tekens toch graag proberen het voertje te pakken!

Speelgoedjes wisselen! Dat kan ik goed! Joepie! Wat leuk! Maar oh, nee, wat ben ik moe opeens!

Ik ga terug naar binnen. Boooodeen!!! Oei, nee, ik moet rusten nu. Xana gaat met Boden naar de living.

De bel gaat! Er is bezoek. Oei, we moeten even in het buitenhok. Oh nee! Wat ben ik bang! Waarom laten ze mij hier zo alleen? Ik wil dit niet! Ik ben bang! Ik jammer en piep. Het begint erg hard te regenen. Ik ben bang!!

Dan komt mama ons in de striemende regen halen. Xana is weg. Het bezoek is ook weg nu.

Xana komt terug thuis en ruikt weer naar andere hond. Ik vind het niet zo erg meer. Ik snuffel en knuffel even en ga weer slapen.

Net na de middag zijn Boden en ik goed wakker. We beginnen te spelen in de keuken, maar moeten ons spel buiten verderzetten. Leuk!

Weer binnen zit kat Lola nu in de keuken. Ik val meteen in slaap. Dan hoor ik Lola stappen. Ik ga kijken. Ik hou me in en ben rustig. Lola springt achter de ijskast. Ik word terug naar mijn dekentje gebracht en blijf er rustig. Ik hoor Lola nog een beetje achter de ijskast. Dan ga ik opeens weer kijken. Boden komt ook. Iedereen is stil, maar iedereen is ook nieuwsgierig...

Lola blaast naar mij en dan blaft Boden.

We moeten dan even naar de living, zodat ze Lola naar de gang kunnen brengen. We zijn rustig en dat gaat dus goed.

Xana en mama moeten weg. We blijven alleen bij Aaron. Dat is tof, want dan mogen we vaak meer!

Xana en mama komen terug aan en ze hebben zakjes bij met iets dat echt superlekker ruikt! Ik weet niet wat het is... Boden zegt dat het een Belgische specialiteit is dat ik nog wel zal leren kennen: frietjes! We fikfakken wat in de keuken, maar dat hebben de baasjes niet graag.

De bel gaat! Wie is dat? Wie komt daar aan? Ik ben een beetje bang. Ik voel dat Boden het ook niet weet. Er staat opeens een meneer aan het achterraam. Wie is dat? Boden blaft. Ik blaf mee. We gaan in de living en dan op onze bedjes. Ik ken dat nog niet zo goed, maar Boden wel. Ik volg een beetje zijn voorbeeld.

Als Xanas voertjes bijna op zijn, gaat Boden naar het raam staan blaffen. Ze roept hem terug op het bedje en hij doet het. Hij krijgt weer voertjes voor rustig zijn. Ik ook. Dit is best een leuk spelletje.

De meneer gaat weg en wij mogen buitenspelen. Ik moet heel dringend pipi doen en ook een grote boodschap. Dan krijgt Boden zoomies en ik wil hem volgen, maar het gaat niet goed. Mijn achterpootjes willen niet mee. Ik loop heel hard, maar ik piep ook, want het is lastig. Mijn baasjes zijn nu op zoek naar een goeie fysiotherapeut om me te helpen wat sterker te worden in m’n achterpootjes. Het is blijkbaar echt belangrijk dat ik dat goed op punt krijg. Ik voel dat eigenlijk ook wel, maar ik push toch altijd tot het uiterste...

Terug binnen passeren we de katten die zitten te eten. We zijn allebei braaf. Boden gaat op z’n bedje in de living met een kartonnen kokertje. Ik ga uitdagen en blaf naar hem. Ik grommel even, want ik heb het gehad vandaag. Ze geeft niet op. Xana neemt haar mee naar de tv-hoek waar ze op het oranje dekentje meteen in slaap valt.