Dagboek van Brooklyn - 3 juni 2020

Lang geslapen vanmorgen, wat heerlijk. Ik blaf twee keer kort, maar weet dat het eigenlijk weinig zin heeft, ik moet toch nog even wachten.

Xana komt beneden en geeft de katten eten. Dan mogen we uit de bench. Ik zie de katten eten en doe niks. Buiten moet ik aan de leiband. Ik wil spelen! Heel kort kan het even.

Binnen krijgen we ieders een Kong. Ik blijf in de keuken. De katten zijn hier ook. Shaggy gaat naar de living. Lola zit achter de ijskast. Dan moet ik even aan de lange leiband, want ze zit daar natuurlijk gevangen, mocht ik haar de uitgang blokkeren.

Ik ben braaf en zie haar rustig op het aanrecht springen. Ik doe niks. Boden ook niet.

We gaan wandelen! Ik ben nog wat nerveus! De afgelopen dagen durfde ik nog geen grote boodschap doen buiten, dus laten ze me dat nu eerst in de tuin doen, zodat dat al gedaan is. Ik probeer mooi mee te stappen, maar het lukt me niet altijd om me te bedwingen. Ik wandel met mama en met Aaron. Xana wandelt met Boden. Boden kan het wel goed, maar soms wil hij niet op me wachten en trekt hij ook.

We komen een jogger met een hond tegen. Boden is onzeker. De jogger passeert en Boden blaft kort. Ik blijf redelijk rustig, al weet ik niet goed wat er gebeurt.

Er passeert ook een buurman, waarmee de mensen even praten. Boden vertrouwt hem niet en blaft naar hem. Ik probeer rustig te blijven, maar ben wel een beetje bang.

Binnen zijn de katten in de living. Ik zie Shaggy. Boden ook. Hij gaat naar hem toe, maar is wel stil. Wanneer Shaggy van de vensterbank springt, volgt Boden hem, maar hij blaft niet.

Ik val lekker in slaap in de keuken. De mensen moeten weg, dus moet ik even plassen en in de bench. Ik ga in de bench, maar ben er niet erg gelukkig. Ik jammer en piep. Ze zetten muziek voor me op. Eventjes brengt het verlichting, maar niet lang. Ze zijn weg. Waar zijn ze naartoe? Komen ze ooit terug? Wanneer komen ze terug?

Anderhalf uur later is het zover: ze zijn terug. Ze horen me jammeren vanop de oprit. Ze vragen zich vast af of ik de hele tijd heb gejammerd en of ik überhaupt een beetje heb geslapen.

We gaan even buiten, ik doe alles en kom terug naar binnen. Ik val in slaap. Ze zijn terug, gelukkig. Nu heb ik rust.

Boden en ik mogen even buitenspelen. We ravotten met elkaar. We dagen elkaar uit en liggen om de beurt eens op de grond of staken het spelen.

Lola komt in de keuken. Ik ga rustig snuffelen. Lola maakt dan een gek geluidje, ze lijkt wel een vogeltje! Lola springt op de tafel en het aanrecht. Ik zet m’n voorpoten op het aanrecht om beter te kijken. Dat mag niet... Ik probeer voorzichtig te zijn. Als ze op de ijskast zit, ben ik ontzettend geïnteresseerd. Ze is dan zo...onbereikbaar!

Ik ben meestal rustig.

Tot Lola opeens op de grond loopt en ik erachteraan ga. Ik wil op zich niets kwaad doen, maar Lola blaast. Ze springt over het hekje waar Boden dan staat te blaffen. Ze loopt door heel de living. De baasjes breken het hekje af waardoor ik ook kan achtervolgen. Boden volgt ook. Ik spring op de oude naaimachine die er staat, waar Lola op zit. Lola kan niet echt weg. De baasjes zijn er en pakken ons bij de halsband. Boden is onder de indruk, maar ik wil door doen. Ik wil weten wie ze is, wat er gebeurt. Xana probeert haar te pakken, maar dan vlucht ze weer naar de ijskast. Het hekje is niet stevig genoeg meer en ik ben mee in de keuken. Ik spring tegen het aanrecht. Dan pakt Xana mijn halsband vast en zegt boos dat dat niet mag.

Ik ben nu ook onder de indruk. Ik ga zitten en kijk naar de ijskast.

Xana hangt mijn leiband aan de halsband. Najagen mag niet, dus moet ik terug onder meer controle.

In de vooravond gaan Xana en Boden samen trainen buiten. Ik krijg een Kong en kijk toe van binnenuit. Dan is het mijn beurt. We doen verschillende oefeningetjes. Ik doe het goed, ik krijg veel lekkers. Ik vind het heel leuk om te doen! Ik word er wel heel erg moe van. Binnen gaan de baasjes eerst eten en dan gaan we met z’n allen in de living. Ik speel met Boden, spring op en over de zetel en lig op Bodens bedje. Dat mag niet. Xana neemt me mee naar het kussen voor de tv, vlakbij haar zetel. Dat is goed, daar kom ik tot rust. Slapeeeeeen!!