Dagboek van Brooklyn - 10 juni 2020

De komende 3 weken probeer ik zoveel mogelijk dagboekfragmenten van Boden en Brooklyn te schrijven om je een idee te geven wat het is voor een hond om in een nieuw gezin te worden opgenomen en wat het is voor de hond van het gezin om er plots een soortgenoot bij te hebben. In beide gevallen zijn er angsten en onzekerheden, maar zeker ook positieve dingen. Hoewel we natuurlijk nooit zeker weten wat een hond voelt of denkt, probeer ik uit de taal van de hond zoveel mogelijk te halen om een realistisch beeld te schetsen. Ik hoop dat je hier wat aan hebt en wens je heel veel leesplezier. 








DAGBOEK VAN BROOKLYN

10 juni 2020

Ik ben al vroeg wakker, maar ze laten mij nog eventjes doen. Dan hoor ik boven toch gestommel. Ja, ze komen naar beneden!
Ik zit op mijn allermooist in de bench wanneer ze aankomen. De katten krijgen eerst eten. Dan mag Boden eruit en dan ik. Boden krijgt veel knuffels en heeft het even nodig. Ik ben spring-in-‘t-veld en vraag ook knuffels. Ik krijg ze uiteraard ook. Buiten even pipi doen. Ik trek hard aan de leiband om terug naar binnen te gaan. Het mag niet van mama. Ik moet beter leren mezelf wat te beheersen. Pas als het lukt, gaat de deur open en mag ik naar binnen. Boden is al bezig aan een Kong in de living. Ik krijg ook eentje en eet ‘m lekker op in de keuken.

We vallen allebei in slaap. Xana vertrekt naar de winkel. Ze komt terug met allerlei lekkers voor ons! Het ruikt zo lekker dat ik haar bespring. Boden komt ook. Hij springt niet. Ik doe het dus ook niet meer. Xana gaat met Boden buiten spelletjes doen.
Ik wil meedoen! Ik moet weer leren mezelf te beheersen... Maar dat lukt nieeeeet! Ik wil meeeeeeedoen! Ik wil NU meedoen! Nu, nu, nu! Ik spring op de deur, op de hondenbak en op m’n bedje. Ik spring op schoot bij mama en bij Aaron. Ik word helemaal wild. Ik wil meeeeeeeeeedoen! NU!!!!
Het ziet er keileuk uit wat ze doen. Ik kijk dan maar wat uit het raam. Pfoe, ik mag nog niet meedoen... Ik mok een beetje.

Maar dan... dan is het wél aan mij! Joepie!!! We gaan zonder leiband buiten. Freedom!!! Ik doe eerst pipi en dan beginnen we aan die leuke spelletjes die Boden ook aan het doen was. Ik moet onder Xanas benen door lopen, ik vang voertjes, ik hol en ren naar voertjes dat ze weggooit en als ik weer bij haar kom, krijg ik nòg iets lekkerders, ik doe middle, ik ga zitten en liggen en staan. Ik zet m’n beste beentje voor... maar ik ben ook moe. Ik knipper met m’n ogen en ga sneller liggen. Wat moe, ben ik, opeens. Xana stopt met oefeningetjes. Ze gooit was voertjes en zegt dat het gedaan is. De leiband gaat aan en ik moet nog even kaka doen. Dan kunnen we naar binnen. Waar is m’n bedje? Daar! Oké, ik krijg nog een koffieboomblok om op te kauwen. Ik kauw even en val dan gewoon in slaap.

Op de middag voel ik het weer kriebelen. Ik pik alles wat niet vast zit. Ik haal stoten uit en spring op de stoelen. Ik wil ook weer bij Boden in de bench kruipen. Ik ben half over hem als hij luid naar me gromt en z’n tanden laat zien. Wowzie, what the hell?!? Ik ben bang en kajiet heel luid. Hij heeft me niet geraakt, hoor. Ik was gewoon erg bang. Waar kwam dat nu vandaan? Ik zal ’t maar niet meer proberen... Ik ben erg geschrokken en ga op m’n bedje liggen en blijf even stilliggen.
Ik ga even plassen en kom terug binnen.
Dan mogen Boden en ik buiten spelen. Boden gaat eerst alleen buiten en dan komen Xana en ik. We ravotten wat en lopen samen. Dan roept Xana ons terug aan de deur. We zouden wat lekkers krijgen, zegt ze. Ik ben benieuwd!
Het is iets dat heerlijk ruikt! De mensen vinden vaak dat het stinkt, maar ikke niet, hoor, nee, het geurt verrukkelijk!! Het blijkt een pensstaafje te zijn.
Ik eet het mijne op mijn bedje op.

Dan komt Xana ineens met iets geks af. Ze streelt ermee oven m’n vachtje. Het kriebelt een beetje, maar ik vind het wel aangenaam. Ik ga er zelfs wat beter voor liggen. Ik zag dat Boden het ook leuk vond eerder, dus vind ik dat ook!

Shaggy komt in de living. Ik zie hem door het hekje. Boden is rustig. Ik ook. Shaggy ook. Ik lig op m’n bedje, kom eens kijken aan het hekje en dan weer op m’n bedje.
Dan passeert Boden om te gaan trainen. Ik blijf in de keuken bij mama. Shaggy springt ineens over het hekje. Ik zit achter hem aan. Mama pakt mijn halsband vast. Shaggy loopt terug naar de living.
Boden komt terug binnen, dus dan is het aan mij.
Ik train goed mee. Ik doe het fantastisch, al zeg ik het zelf... Xana heeft me gefilmd voor op sociale media. Tof, he!?

Als ik na de training terug binnenkom, zit Shaggy in de keuken met Boden. Ik ga op m’n bedje en zie hem. Boden blaft en jammert even, maar stopt vrij snel. Ik ben geïnteresseerd en spring met m’n voorpoten op het aanrecht. Ik ga aan de leiband, maar lang is dat niet nodig. Ik ga flink op m’n bedje liggen en hecht niet veel belang meer aan Shaggy. Da’s wat ze willen. Ik krijg een voertje. Een heel lekker.

Het is etenstijd, dus moet Lola ook naar beneden komen. Ik ga even in de bench met een Kong. Boden blijft in de keuken. Mijn Kong is heel snel op en ik loei en jammer alles bij elkaar. De baasjes zijn ook aan het eten in de keuken, samen met de katten. Ik wil er bij zijn! Kom mij halen!!!
Daar is Xana ineens! Gelukkig! Ik mag eruit. We gaan meteen even pipi doen. Ik loop wat doelloos rond, zo alleen in de living. Uiteindelijk pak ik m’n koffieboombot en kauw daar wat op.

Boden komt er terug bij. Ik krijg weer de kriebels en loop overal over en op. Uiteindelijk zetten de baasjes onze bedjes naast elkaar. Dat is goed. We pakken onze koffieboombotjes en gaan elk op een bedje liggen.



Beoordelingen

Er zijn geen beoordelingen gevonden.


Blog

Webshop gemaakt met EasyWebshop