Dagboek van Brooklyn - 1 juni 2020

Ik ben vroeg wakker vandaag. Ik piep en jank een beetje, maar ben ook snel weer stil. Ze halen me uit mijn bench en ik ben superblij om iedereen te zien. Boden en ik passeren de etende katten in de keuken zonder problemen.

Als we terug binnenkomen, wachten we op onze training of wandeling. Ik ben een beetje ondeugend, maar wel heel braaf.

We gaan wandelen. We lopen over de straat en gaan niet in het bos. Dit is nieuw voor mij. Ik wandel zo goed mogelijk naast Xana, maar soms trek ik ook hard naar ergens waar ik wil snuffelen. Dat is normaal, he, ik moet alles ontdekken.

We komen terug thuis en krijgen een smakelijke Kong. Heerlijk!

Ik val rustig in slaap. Lola zit op de ijskast. Ik hoor haar wandelen en ben geïnteresseerd. Zij is bang en kruipt weer terug op de ijskast. Wanneer ze weer naar beneden naast het koffieapparaat zit, kom ik weer kijken. Ik ben nieuwsgierig! Ik krijg lekkere zalmpasta, Lola ook. We zitten zo een tijdje gewoon naast elkaar in de keuken.

Boden is in de living op z’n bedje. Ik moet ook naar de living naar mijn bench. Eerst ben ik het er niet mee eens, maar de vermoeidheid overvalt me.

We mogen naar buiten, eventjes met twee. Xana legt een blauw matje neer en doet gekke bewegingen. Ik hou het niet meer en moet het bekijken. Wat heeft ze een leuke flosh op haar hoofd! Ik trek eraan! Oei, dat was precies niet de bedoeling!!

Dan moet Boden verplicht naar binnen om te slapen. Ik blijf buiten aan de lange leiband en doe rustoefeningetjes op een bedje. Ik val in slaap buiten.

De mensen gaan eten en dan moet ik even naar binnen in de bench met een nieuwe Kong. Het smaakt me en ik val in slaap tot ik plots besef dat ik vastzit. Ik jank en piep, maar slaap dan weer verder.

Ik mag terug buiten en dan gaat de bel. Mensen die ik nog nooit heb gezien. Ik ben een beetje terughoudend, maar ga wel mee. Het blijkt familie van mijn baasjes te zijn die op social distancing afstand op de oprit iets komen brengen. Nonkel Marcel heeft iets voor ons gemaakt: een houder voor onze drinkbakken. Echt heel mooi, hoor! We hebben het meteen geïnspecteerd en goedgekeurd. Wat leuk, zeg!

De katten passeren terwijl we op de oprit staan, dat gaat soms goed en soms minder goed... Daarna zitten we terug in de tuin. Lola passeert, niemand geeft een krimp. Shaggy passeert tot twee keer toe en niemand geeft een krimp. Dit is leuk! We krijgen voertjes om helemaal niets te doen! Geweldig, toch?! Onze baasjes zeggen dat ze fier op ons zijn en ook op de katten, natuurlijk. Da’s helemaal super om te horen, he!

Als we naar binnen gaan, zitten de katten boven. Xana vertrekt. Ik blijf bij mama in de keuken en Boden op z’n bedje in de living. Ik ben een grote deugniet de hele avond. Wanneer Xana terug thuiskomt, gaan we buiten en dan slapen. Ik val snel in slaap.