Dagboek van Boden - 6 juni 2020

De komende 3 weken probeer ik zoveel mogelijk dagboekfragmenten van Boden en Brooklyn te schrijven om je een idee te geven wat het is voor een hond om in een nieuw gezin te worden opgenomen en wat het is voor de hond van het gezin om er plots een soortgenoot bij te hebben. In beide gevallen zijn er angsten en onzekerheden, maar zeker ook positieve dingen. Hoewel we natuurlijk nooit zeker weten wat een hond voelt of denkt, probeer ik uit de taal van de hond zoveel mogelijk te halen om een realistisch beeld te schetsen. Ik hoop dat je hier wat aan hebt en wens je heel veel leesplezier. 







DAGBOEK VAN BODEN

6 juni 2020

Bah, het regent wanneer we buiten moeten. Ik ben het al gewend, maar het is nu zo lang geleden dat het toch weer even aanpassen is. Ik doe snel wat ik moet doen en wil dan terug naar binnen. Brooklyn ziet er hilarisch uit, want ze probeert langs de kantjes te lopen en niet op het kletsnatte gras. Ze knippert hard met haar ogen om de regendruppels te mijden. Haar oren hangen op half zeven... Echt heel grappig!

Terug binnen ga ik naar de living met Xana en Brooklyn blijft in de keuken. Shaggy en Lola zijn bij mij in de living. Shaggy zit samen met Xana in de zetel. Ik hoor hem dichter naar mijn bedje komen. Ik draai mijn hoofd om en leg het op de zetel. Ik zie hem daar zitten, vlak voor mijn neus. Hij zit relax. Hij spint zelfs heel luid. Ik knipper traag met m’n ogen. Xana weet niet wat er gebeurt. Ik weet het wel en Shaggy weet het ook, dat is voldoende.

Xana moet vertrekken. We slapen quasi de hele voormiddag.

Xana komt terug thuis en dan komt ze eerst bij Brooklyn. Daar knuffelt ze wat. Ik mag dan ook komen knuffelen. Brooklyn wringt zich ertussen, maar krijgt dan geen aaitjes. Ik wel! Ze probeert een paar keer, tevergeefs. Als ze achteruit gaat, krijgt we wel een streeltje. Dat is goed!
We gaan buiten spelen. Brooklyn overtreft zichzelf niet en blijft dus wel rustig spelen.

In de namiddag mogen we met z’n allen in de living. De katten ook. Wij zijn aan de lange leiband. We zijn braaf en beheerst. Daar krijgen we voertjes voor.

Ik mag dan even buiten met een balletje gaan spelen. Mijn geweldige, blauwe balletje dat ik van Elisa heb gekregen. Ik speel daar zo graag mee! Gelukkig is het na 2 jaar ook nog steeds heel! Het is zo’n spikeballetje. Geweldig leuk!
Brooklyn speelt daarna met de Whip it. Da’s zo’n fluffy ding aan een longeerzweep. Ze kan zo trainen om beheerster haar achterhand te gebruiken. Niet springen, maar beheerst erachteraan lopen.

Binnen wilt Brooklyn de hele tijd met mij spelen. De hele tijd. Ik vind het zelf best, eigenlijk, maar da’s niet zo’n beste plek om te spelen, binnen. Ze is een beetje dolgedraaid en gaat even alleen terug buiten. Ze wordt helemaal gek. Ze loopt van hier naar daar en rent echt hard.
Ik ga ook nog wat rennen in de tuin.
Daarna is het vet van de soep en gaan we binnen slapen. Of toch proberen, want Brooklyn wilt spelen of ik ga haar uitdagen. Tot ik vlak naast haar in slaap val op het oranje kussen.

De baasjes eten voor tv. Wij blijven rustig liggen. Ze zijn fier op ons.
Nog een laatste keertje plassen en dan gaan we naar dromenland.



Beoordelingen

Er zijn geen beoordelingen gevonden.


Blog

Webshop gemaakt met EasyWebshop